CLICHÉD CASSETTE /IWAOI/ - track 2

(2) The Riddle of the Model

"อื้อ ฉันก็ชอบเหมือนกัน"

คำตอบของชายตรงหน้าเขา ทำเขาอึ้งแน่นิ่งไปอยู่พักหนึ่ง
เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะตอบเขาด้วยซ้ำ

"อ่า อ่า ใช่ ฉันหมายถึงเพลงน่ะ นายก็ชอบสินะ Arctic Monkeys น่ะ"

โออิคาวะตอบชายคนนั้นอย่างเงอะงะ

"ก็ใช่น่ะสิ เอาจริงถึงแม้โดยหลักการมันจะเป็นของ Alex Turner ก็เถอะนะ"

พอชายคนนั้นพูดเสร็จ บรรยากาศก็กลับมาเงียบดังเดิม ประกอบกับเสียงคลอจากเฮดโฟนนั้น

แต่ชายตรงหน้าก็ทำโออิคาวะประหลาดใจอีกครั้ง
เขาทำท่าลังเลที่จะใส่เฮดโฟนกลับ เขาหันหน้ามาหาโออิคาวะอีกครั้ง เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างติดใจอยู่และต้องการจะถามเขา
ถึงเขาจะหน้าตาดีใช้ได้ แต่พอเขาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดประกอบกับผมชี้ตั้งเหมือนเม่นแบบนั้น(ที่ก่อนหน้านี้ก็ดูน่ารักอยู่หรอกนะ) เขาก็ดูน่าเกรงขามและน่ากลัวอยู่ไม่น้อยเลย
และไม่ว่าเขาจะสงสัยอะไรใดๆก็ตามนั่น มันก็ทำให้โออิคาวะอยากหนีจากที่นั่นเดี๋ยวนั้นเลย

ฉันทำอะไรผิดไปรึเปล่านะ ไม่ อันที่จริงนายไม่ควรพูดโพล่งไปอย่างงั้นตั้งแต่แรกโออิคาวะ งี่เง่า งี่เง่าชะมัด

"นายนี่..."

คิ้วของชายตรงหน้าเขาแทบจะชิดติดกันอยู่แล้ว

เอาฉันออกไปจากตรงนี้ที บ้าเอ้ย!!

"นายคงเป็นพวกกีคหนังที่ชอบเรื่อง 500 days of summer สินะ"

หะ? 500 days of summer?

เขาเคยได้ยินชื่อหนังเรื่องนั้นอยู่เหมือนกัน แต่ก็ยังไม่เคยดูสักที

"อ่า.. ฉันไม่เข้าใจแห้ะ"
"งั้นก็ช่างเถอะ ไม่มีอะไรหรอก ฉันเห็นคนชอบเรื่องนี้เยอะประมาณนั้น"
เขายักไหล่เล็กน้อยให้โออิคาวะ

ติ๊ง

"อ้า ถึงพอดี
งั้นไว้เจอกันล่ะ Tom Hansen"

ชายคนนั้นโบกมือลาโออิคาวะหยอยๆ ก่อนจะเดินออกจากลิฟท์ไป ทิ้งให้โออิคาวะยืนงงๆกับชื่อที่เพิ่งได้รับ

Tom Hansen?

โออิคาวะยืนงงอยู่ในลิฟท์สักพักจนลืมไปว่านี่ก็เป็นชั้นที่เขาจะลงเหมือนกัน

ให้ตายสิ วันนี้นี่มันบ้าบอชะมัด

///

"อย่าลืมมารับใบ Syllabus ด้านหน้าก่อนออกจากห้อง การเรียนการสอนจะเริ่มสัปดาห์หน้า เลิกคลาสได้"

นอกจากโออิคาวะจะมาเช้าก่อนคลาสเริ่มเกือบครึ่งชั่วโมง ตกอยู่ในสถานการณ์ awkward กับคนแปลกหน้า(ถึงจะหน้าตาดีก็เถอะนะ) แล้วเขายังเสียเวลาครึ่งเช้าในการเตรียมตัวมาเรียน แต่อาจารย์กลับมาพูดคอร์สให้ฟังจบภายใน 15 นาทีเนี่ยนะ

เริ่มต้นสัปดาห์ได้สุดยอดไปเลยโออิคาวะ

มันจะมีอะไรพาซวย น่าหงุดหงิดกว่านี้อีกไหมนะ

///

"This is your life , you can go anywhere
You gotta grab the wheel and own it
You gotta put the pedal down
And drive it like you stole it"

"เย็นนี้ไม่อยู่นะ จะไปเที่ยวกับแฟน"

มาถึงก็เจอเรื่องเลยครับ

นอกจากเข้ามาในห้องแล้วได้ยินเพลงที่ไม่คุ้นเคย จนคิดว่าเขาเข้าห้องผิดหรือเปล่า แถมเพื่อนรักเพิ่งบอกว่าได้แฟนใหม่ อีกครั้ง..

"Wait a minute มักกี้..."
โออิคาวะพูดพร้อมคว้าบ่าของเพื่อนที่เตรียมจะออกจากห้อง ฮานามากิแต่งตัวดีเป็นพิเศษกว่าปกติเล็กน้อย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

"นายกับเขาเพิ่งเจอกับเมื่อคืนก่อน หรือสัปดาห์ก่อนหรือ..."
"ศุกร์ที่แล้วเจ้าโง่คาวะ"
ฮานามากิกลอกตาใส่เขา แล้วมันใช่เรื่องที่เขาจะรู้ไหมละ ว่าเพื่อนรักรูมเมทของเขาไปเจอหนุ่มคนใหม่วันไหน

"ไม่เห็นต้องพูดใจร้ายขนาดนั้นใส่โออิคาวะซังเลย มักกี้ใจร้าย!
แล้ว... พวกนาย..."
"ยังโออิคาวะยัง ไม่รีบๆ"
ฮานามากิตอบขัดคำถามเขาเหมือนรู้ว่าโออิคาวะจะถามคำถามนี้กับเขาอยู่แล้ว แถมยิ้มเจ้าเล่ห์มีเลศนัยใส่เขาอีก

ฮานามากิ ทาคาฮิโระเป็นคนที่หาคบคนใหม่ไปเรื่อย เขาไม่ใช่คนที่จะจริงจังกับความสัมพันธ์ใดๆมากนัก

"มหาลัยเรียนแค่4ปีนะโออิคาวะ อีกอย่างหาตอนทำงานมันยาก ฉันแค่ใช้เวลาอันมีอย่างจำกัดในชีวิตวัยรุ่นอย่างคุ้มค่าน่ะนะ (눈▽눈)"

เจ้าตัวบอกกับเขาแบบนั้น แม้ไลฟ์สไตล์และแนวคิดของเขาและโออิคาวะจะค่อนข้างต่างกันอยู่บ้าง แต่เขาก็เป็นเพื่อนรักไม่กี่คนที่เขามีอยู่ในตอนนี้

"บอกแล้วให้ไปนายก็ไม่ไปเอง ช่วยไม่ได้นะที่รัก"
"คือฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้นอยู่แล้วมักกี้"

โออิคาวะตอบกลับอย่างเหนื่อยหน่าย เขามักโดนคำถามนี้อยู่บ่อยๆ อารมณ์ "หน้าตาดีขนาดนี้ทำไมยังไม่มีแฟนคะ" "โออิคาวะซังโสดจริงหรอคะเนี่ย" ด้วยความหน้าตาดีเกินมาตรฐานของเขา และชื่อเสียงนิดหน่อย ครับ ไม่เกินจริง ถามคนอื่นได้เลย แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ค่อยสนใจหรือใส่ใจเรื่องการหาคู่รักอยู่แล้ว แต่ก็ใช่ว่าเพราะเป็นพวกบ้าเรียนหรอกนะ

"แล้วชื่อไรอะมักกี้"
"อิซเซ อ้อไม่สิต้องพูดว่ามัตสึคาวะ มัตสึคาวะ อิซเซ"

แหม่ มันแฮดจริงๆ ไอ้เพื่อนรัก

"ไปเจอกันยังไงล่ะ คุณมัตสึคาวะเขาเนี่ย"
ฮานามากิยิ้มกริ่มก่อนจะตอบสหาย ไอ้หน้าภูมิใจอะไรมันจะอะไรขนาดนั้นกัน

"ก็ในปาร์ตี้นั่นแหละ เขาเป็นมือเบส วงที่มาเล่นในงาน ก็พอเขาเล่นเสร็จ ก็ดื่มๆแล้วก็คุยกันนิดหน่อย.."
"นายยังไม่ได้นั่นกันแล้วแน่นะ"
โออิคาวะถามเพื่อนด้วยสายตาเอือมระอา ถ้ามักกี้เมาแล้วลืมก็ไม่น่าแปลก

"ไม่ โออิคาวะ ฉันมานอนที่ห้องจำได้ไหม"
"ไม่อะ ป่านนั้นฉันคงนอนไปแล้ว"

"จะว่าไปไอ้เพลงที่เปิดอยู่นี่มันอะไร แล้ว เอ้า แล้วเพลงฉันล่ะ หายไปไหนมักกี้"
โออิคาวะลุกลี้ลุกลนหลังหาอัลบั้มเพลงของเขาไม่เจอ
"ฉันเปลี่ยนให้นายเอง นายน่าจะลองฟังอย่างอื่นบ้างโออิคาวะ"

"แฟนนายให้มารึไง"
โออิคาวะถามกลับ เขามั่นใจมากว่าฮานามากิไม่ใช่คนที่จะมาฟังเพลงแนวๆ 80s ละมั้ง เช่นนี้แน่นอน
"ถ้าใช่แล้วจะทำไมล่ะ มันก็เพราะดีนี่"
ว่าแล้วฮานามากิก็เต้นท่าประหลาดๆ ที่คงพยายามทำตาม mv สมัยก่อนให้เขาดู

"แล้วนายจะไปไหมคืนนี้ เนี่ยไปพร้อมกันกับฉัน เบาๆซอฟท์ๆจิบบงจิบเบียร์ ฉลองเปิดเทอมอะไรประมาณนั้น (눈▽눈)"
"ฉันไม่นิยมปาร์ตี้ต้นสัปดาห์ หรือปาร์ตี้ใดๆหรอกนะ อ้อละก็ฉันไม่อยากจะไปขัดเวลาความสุขพวกนาย"

โออิคาวะพูดแล้วก็ทำหน้าเหม็นใส่เพื่อนของตัวเอง

"ก็แล้วแต่ครับเพื่อน แต่มีแต่ของเด็ดๆดีๆนะ"
"ไม่ไปโว้ย ขี้เกียจ อารมณ์ไม่ดี"
ว่าแล้วโออิคาวะก็ทุ่มตัวลงโซฟาในห้องนั่งเล่น น่าเบื่อชะมัด

"ฉันก็เห็นนายอารมณ์งี้ตลอด แต่เอาเถอะ นายลองฟังเพลงดูละกันถ้างั้น ตอนฉันไม่อยู่ เพลงแม่งใช้ได้เลย"
"เออ ขอบพระจัย ขอบพระจัยคุณแฟนนายด้วย"

โออิคาวะตอบอู้อี้ใส่หมอน

"งั้นฉันไปละ ไม่รบกวนเวลาอันมีค่าของคุณโออิคาวะละครับ บาย"
"อย่าเมาหนักล่ะ ขี้เกียจตื่นมาแบกมักกี้"

โออิคาวะโบกมือลาเพื่อน ก่อนจะได้ยินเสียงปิดประตูห้อง จึงเริ่มค้นหาอัลบั้มรวมเพลงโปรดของเขา ที่มักกี้คงจะซ่อนเอาไว้สักที่

The messy life of Oikawa Tooru #1

พอค้นหาทั่วห้องก็ไม่เจอสักทีจึงล้มเลิกความพยายาม แล้วฟังเพลงอัลบั้มที่ฮานามากิเปิดแทน

เพลงเพราะ แต่สดใสเจิดจ้าชะมัด

ซึ่งเขาไม่คู่ควรกับอะไรสดใสเช่นนี้นัก...

"Going up 
He lights me up
He breaks me up
He lets me up"

โออิคาวะฮัมเพลงตาม แม้ว่าจะยังคงนอนฟุบที่โซฟาตัวเดิม ท่าเดิมเช่นนั้น ปล่อยให้เพลงบรรเลงต่อไปเรื่อยๆ จนนึกขึ้นได้

จะว่าไป

Who the fu*k is Tom Hansen?


------------TBC-------------


TALK :

สวัสดีค่ะ! ลืมกล่าวทักทายในตอนที่แล้ว มันก็จะเขินหน่อยๆ... อันนี้เป็นฟิคยาว(ที่เขียนจริงจัง)เรื่องแรกของเราเลยค่ะ! อาจจะสำนวนแปลกๆ ขัดใจบ้าง แต่จะพยายามค่ะ :)
ยังไงก็มาพูดคุยทักทายกันได้ หรือ มาร่วมหวีดอะอุนกันได้นะคะ ^_^
Ps. Feel free to comment ~
คาแรคเตอร์ของหลายๆคนอาจจะดูหยาบๆหน่อยค่ะ เราคิดว่าถ้าเด็กๆเซโจวปีสามพูดไทย มันก็คงหยาบๆโลนๆ เล่นมุกอะไรแนวนี้กันค่ะ